Beat Fanfare
Vestimentair mag de Beat Fanfare dan al naadloos opgaan in een groot fanfarekorps, maar daar houdt elke gelijkenis ook op. Is het dan nog een fanfare? Ja, maar wel eentje van het behoorlijk gestripte en al even geflipte soort. Wat rest is een knotsgek, perfect op elkaar ingespeeld muzikaal duo met tonnen ervaring. En ervaring met tonnen, regentonnen meer bepaald: naar eigen zeggen traden ze ooit op in een buitenmaats exemplaar.
Met respectievelijk enkel een flugabone (je ziet en hoort hem zelden) en een sopraansax durven Didier, die ook zingt, en Wim de wereld aan - met ondersteuning van wat mobiele muziek-uit-een-doosje.
Ze draaien hoegenaamd hun hand niet om voor een optreden binnen, maar ook - de aard van het fanfarebeestje - straten en pleinen zijn een vertrouwd speelterrein. De bestrating maakt niet eens iets uit: de Beat Fanfare voelt zich zowel thuis op beton, asfalt, kasseien als op klinkers. En klinken doet het, dit op het eerste gezicht - en gehoor - ietwat ongewone maar muzikaal wel zeer geslaagde verbond.
Met aanstekelijke spelvreugde stort het dynamische duo zich onvervaard en vol overgave op een zowel hedendaags als tijdloos repertoire, waarin o.a. pop, hiphop, disco en funk aan bod komen. En pept het de sfeer al eens verder op met een stevig potje beatboxen, wat vooral bij een jonger publiek behoorlijk in de smaak blijkt te vallen.
